3 Ağustos 2016 Çarşamba

Marika-1 Yabancı Kadınla Karşılaşma

          Marika için gün erken başlıyordu. Sabahın ilk ışıklarıyla uyanıyor, misafirleri için kendi elleriyle kahvaltı hazırlıyordu. Neler yoktu ki kahvaltıda. Çeşit çeşit ekmekler; nefis ekşi mayalı ekmek, üzümlü ekmek, kepekli ekmek, kruvasan, waffle, üzümlü, vanilyalı, kakaolu kek, peynir çeşitleri ya ev yapımı reçellere ne demeli; böğürtlen, çilek, şeftali.  Marika' nın favorisi kesinlikle çilek reçeliydi. Çocukluğundan beri bayılırdı çilek reçeline. Kahve ve çilek reçeli olsun onun için kahvaltıda yeterdi.
          Marika o günde sabah erkenden kalkmış kahvaltı sofrasını hazırlamaya koyulmuştu. Önce masalara kendi elleriyle diktiği çiçekli masa örtülerini yerleştirdi. Sonra sırasıyla tabakları, bardakları, çatal bıçakları koydu. En son her masaya rengârenk çiçek koydu. Çiçekleri gören müşteriler canlı olup olmadığını anlamak için ellerler canlı olduğunu görünce çok mutlu olup yüzlerine enfes bir gülümseme yayılırdı. O gülümsemeyi görmek Marika için dünyalara bedeldi. Kahvaltıyı hazırladı. En son kahveyi demledi. Ortalığı mis gibi kahve kokusu sardı. Artık her şey hazırdı. Son kez kahvaltıda bir eksik var mı diye göz gezdikten sonra gönül rahatlığıyla resepsiyona yerleşti. Konuklar birazdan kalkar ve kahvaltıya inerlerdi.
          Tam resepsiyona geçmiş günlük işlerine başlamak üzereyken içeriye bir kadın girdi. Sabahın erken saatinde kimseyi beklemeyen Marika çok şaşırdı. Konuklar genelde öğleden sonra gelirdi. Kadın duvarları, eşyaları dikkatle süzerek yanına yaklaştı. 
          Hoş geldiniz dedi Marika. Gözlerinde derin bir sessizlik hakim olan kadın ses etmedi. 
          Ben Van Eyck'in karısıyım. 1500 yıldır botoksla duruyorum. İyi ki botoks icat olmuş yoksa yüzüme bakamazdınız dedi Marika.
          Sözleri kadını afallatmıştı. Van Eyck de kim diye düşündüğü her halinden belliydi. Marika'nın gülümsemesiyle birlikte kadın da gülümsedi. Gülümsemeleri yerini kısa sürede kahkahaya bıraktı.

           En sonunda kendini toparlamayı başaran Marika hoş geldiniz dedi. Moralinizin bozuk olduğunu görünce şaka yapmaya karar verdim. Umarım sizi incitmemişimdir.
          Merak etmeyin dedi kadın. Uzun zamandır dalgınım, kafamı dinlemek için buraya geldim. Otelinizi görünce çok şaşırdım. Hiç bu kadar güzel bir yer beklemiyordum. Asıl siz kusura bakmayın.
          Ne kusuru, burası kafa dinlemek için ideal bir yerdir. Buradan daha iyi bir yer bulamazsınız. İyi ki geldiniz. Umarım kaçmaya çalıştığınız her ne ise buraya getirmemişsinizdir.
          Ah ah diye iç çekti kadın. Gözlerindeki acıyı saklayamıyordu artık. 
          Marika’nın omzuna dokunmasıyla birlikte ağlamaya başladı. Önceleri damla damla akan gözyaşları kısa sürede hıçkırıklara dönüştü. İki kadın şimdi zamanın durduğu bu masal kentte sessizliğin içinde durmayı, gitmeyi, kalmayı, bırakmayı, aşkı, acıyı, hayatı, pişmanlığı paylaşıyordu şimdi hiç konuşmadan.
          Ne kadar zaman geçtiğini ikisi de bilmiyordu. Sessizliği bozan kadın oldu. Özür dilerim çok zor günler geçiyorum, ne oldu anlamadım bir anda kendime hakim olamadım dedi. 
          Aç mısınız? Çok güzel kahvaltım var. Kahve de hazır. Kahvaltı etmek ister misiniz? Diye sordu Marika.
          Bana eşlik eder misiniz? Bu şehirdeki ilk kahvaltımı yalnız yapmak istemiyorum. 
         Tabii ki seve seve size eşlik ederim. Buyurun yemek salonu bu tarafta diyerek kadını yönlendirdi Marika. Yarım saat öncesine kadar birbirini tanımayan iki kadın şimdi sabahın erken saatinde baş başa yeni bir yolculuğa çıkmaya hazırlanıyorlardı.

….


2 yorum:

  1. Botokslu kısımda gülmekten alamadım kendimi :)) Bu 1. kısım anladığım kadarıyla. Beklemedeyim :) Bloğunun yeni görünümü hayırlı uğurlu olsun. Ben seviyorum dinamik tasarımı, yazıyı daha bir keyifle okudum. Kalemine sağlık.

    YanıtlaSil
  2. Çok teşekkür ederim güzel yorumların için. Evet bu 1. kısım devamı gelecek.

    YanıtlaSil